یک راه حل نفرت انگیز برای حسادت
به محض این که خار حسادت به دلم نیشتر می زند همانجا سریع در دلم برای فرد مورد نظر در رابطه با مسئله مورد حسادت واقع شده دعا میکنم ...
مثلا از کسی که اصلا انتظارش را نداشتم خبر می رسد که ریاست شرکتی که در آن کار میکنم را بر عهده گرفته است ،تا زمزمه های این حس تلخ را میفهمم هماجا سریع برایش دعا میکنم که :
امیدوارم باز هم ترفیع رتبه بگیره و به مقام های بالاتر برسه ، امیدوارم پوش از پارو بالا بره و آنقدر داشته باشه که ندونه چه جوری خرج کنه ... نظیر این جملات مثل ذکر گفتن در دلم مدام تکرار میکنم .هرچند اوایل با عصبانیت و نفرت همراه باشه و مابین دعا حتی چند تا ناسزا هم نثار مخاطبم کنم و دل و زبانم با هم یکی نباشد ولی بعد از چند دقیقه کم کم تحمل این مسئله راحت تر میشود.
بسته به شدت حسادت ممکن است حتی این کار تا دور روز طول بکشد،بعد از آن به مرحله ای میرسم که انگار تک تک سلول های وجودم نیز برای رئیس
جدید دعای خیر می کنند و دیگر راحت و آسوده می شوم.
شاید با خواندن این راه حل بگویید: برو بابا ، میخوام صد سال سیاه طرف ترفیع نگیره ، مگه از روی جنازه من رد بشه که بخواد از من بالاتر باشه !!
اینجا باید برای قانع کردن خود طور دیگری به مسئله نگاه کنید ، باید به خودتان بگویید من هرچند از میلون ها آدم لایق تر هستم ولی باز هم از من لایق تر هست ...
یا با خود فکر کنید : با همه این که من از هزاران هزار نفر پولدارتر هستم اما باز هم از من ثروتمندتر هم هست و من نمیتوانم از همه آدم ها جلو بزنم ...
و از همه مهمتر به این فکر کنید که دعایی که برای کسی می کنید با سود چند برابر به خود شما برمیگردد . جنبه معنوی این سود، آرامش روحتان است که از هر سود مادی باارزش تر است.
در واقع با قانع کردن خود خیلی راحت تر میتوانید دعا کنید.با این روش مدتهاست که نفس من به خاطر این راه حل عذاب آور ادب شده است و اصلا جرات حسادت به کسی را ندارد :)
---------------------------------------
بعد نوشت : این پست رو دوباره ویرایش کردم
.
خدا نصیب نکنه
مخصوصن بین فامیل و بعد دوستان
که از همه چی بدتره
به قول شما چون از همه ی این ابزارها
به مسخره کردن ، توهین ، تحقیر ، تهمت و غیبت از طرف منتهی می شود.
اصل قابل تحمل نیست